Waarom ik met mijn hond afstand neem van andere honden tijdens het wandelen

Vanochtend sprak een buurtgenoot me boos aan: “Heb jij een probleem met mijn hond, en mij of mijn vriendin?” Dat overviel me. We hebben altijd prettig contact gehad. Zijn irritatie bleek te gaan over mijn gewoonte om met Dash afstand te nemen wanneer we andere aangelijnde honden tegenkomen.

Laat ik helder zijn: ik heb geen probleem met wie dan ook; mens of hond. Mijn gedrag is niet persoonlijk, maar bewust gekozen om gedoe te voorkomen. Het is met een woord samen te vatten en dat is met "hondencommunicatie"

Honden communiceren met lichaamstaal. 

Wanneer je hier rekening mee houdt, kun je vriendelijk gedrag bij je hond stimuleren en spanning tussen honden verminderen. Zeker als honden aan de lijn zijn, hebben honden minder bewegingsvrijheid en controle. Dit vergroot de kans op spanning of uitvalgedrag. Soms ontstaat er ook resource guarding: de hond bewaakt de baas en kan daardoor gaan uitvallen. Daarnaast zie je vaak dat honden in hun halsband of tuig gaan hangen, waardoor hun gewicht naar voren komt. In hondentaal is dit een signaal van dreiging, wat bij de andere hond weer een reactie kan uitlokken. Door afstand te houden help ik Dash rustig te blijven en zich op mij te focussen. Zo geef ik hem de duidelijke boodschap: "jij hoeft niets te regelen, dat doe ik."

Bij loslopende honden ligt dat anders. Zij kunnen zelf bepalen welke afstand prettig voelt. Toch blijf ik kijken naar lichaamstaal de honden. Zie ik spanning bij een van beide honden, bijvoorbeeld een gespannen lijf, gaan liggen, opgetild pootje, voorwaarts gewicht, hoge gebogen staart of fixerende blik, dan passeer ik de andere hond in een boog. Ook dat is geen oordeel, maar gewoon een manier om beide honden te helpen ontspannen bij het passeren. Honden die elkaar vriendelijk willen passeren, doen dat in een boog, nooit door recht op elkaar af te lopen. 

Dash als hondenschool voorbeeldhond en therapiehond.

Mijn vorige hond raakte steeds meer en sneller getriggerd en viel uit. Dat wil ik met Dash koste wat kost voorkomen. Hij is niet alleen mijn eigen hond, maar ook hondenschool- en therapiehond bij de dagbesteding. Juist daarom is begeleiding mega belangrijk: uitvalgedrag mag absoluut niet. En dat lukt: Dash loopt ontspannen naast me, blijft in contact en vertrouwt erop dat ik de leiding neem. Bij een ras als de Australische Herder – slim, snel en geneigd om zelf te handelen,

is het extra belangrijk dat ik die leiding duidelijk houd.

Dus: Je hoeft het niet op mijn manier te doen. Maar ik hoop wél dat je respect kunt opbrengen voor de manier waarop ik met mijn hond omga. Afstand nemen is geen afwijzing. Het is een bewuste manier om situaties ontspannen en veilig te houden. Als je vragen hebt, stel ze gerust. Maar liever wel op een vriendelijke en respectvolle manier.